Η μελέτη έχει ως βασικό στόχο την βέλτιστη ένταξη των κτηριακών όγκων στο πολύ επικλινές έδαφος, την αφομοίωση μεγάλου τμήματος αυτού με το περιβάλλον του και την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του προσανατολισμού και της θέας. Σημαντική παράμετρο στον σχεδιασμό αποτέλεσε η επιθυμία για ενοποίηση του εσωτερικού με το εξωτερικό του κτηρίου καθώς επίσης και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου με υπαίθρια καθιστικά και πισίνα, ώστε οι ιδιοκτήτες να απολαμβάνουν κάθε εποχή την διαβίωσή τους και το φυσικό τοπίο.
Για την επίτευξη των στόχων αυτών, το κτήριο τοποθετείται κεντρικά στο ψηλότερο σημείο του οικοπέδου και ανοίγεται προς τον νότο και την βασική θέα. Προκειμένου να αφομοιωθεί μεγάλο μέρος του κτηρίου με το τοπίο, επενδύεται με τοπική πέτρα και βυθίζεται στο έδαφος κατά το δυνατό, προκειμένου τα δώματα του να φυτευτούν και να ενοποιηθούν με τον περιβάλλοντα χώρο. Έτσι, το αντιληπτό μέγεθος του κτηρίου φαίνεται μικρότερο απο το πραγματικό και η οριζοντιότητα των δωμάτων έρχεται να τονίσει την ανισοσκελή δίρριχτη στέγη που υπονοεί τις αρχιτεκτονικές της καταβολές.
Project architect: Δημήτρης Βερβέρης
